23 Temmuz 2008 Çarşamba

Güle güle git Burçin, veda değil ki bu...

Mekanların önemi yok aslında. Bu şehirde ya da başka bir yerde farketmez, kendin olabilmektir önemli olan. Ve gerektiğinde, kendinle kalabilmektir. Hatalarını, üzüntülerini, kırgınlık ve kızgınlıklarını kabullenip, sindirebilmektir. Yani seni sen yapan herşeyle barışıp, seni bu halinle sevenleri farkedebilmektir.
Umarım ardına baktığında, güzel şeyler görürsün hep. Hatırına geldiğimize içinde bir yer, "iyi ki" der umarım. "İyi ki tanımışım."
Güzel anılarınla ayrıl bu şehirden sen. Bırakmak istediğin herşeyi bırak, hiç çekinmeden. Rahat olsun için çocuklar kadar. Bilirsin, birtek çocuklar herşeyi çok güzel sanar...

23.07.2008

4 yorum:

Yaşamın kıyısında dedi ki...

Bloğuma bıraktığın yorum karşılığı buradan seslenmek istedim. Çok teşekkür ederim güzel sözlerin için.
Mavi, Yeşi ve Kazım Koyuncu demişsin ya, bu bloğu sevmeme bu yeter.
Sevgiler....

Zeugma dedi ki...

Selam parpali,
Varlığından haberdar olmak beni çok mutlu etti :)
Yazıların çok güzel, çok derin anlamlar içeriyor,harika mesajlar veriyorsun.
Ve blogun çok güzel,kendin de öylesin.Seni listeme ekliyorum ve takipçinim..
Sevgilerimle...

1sen dedi ki...

ne güzel dilekler bunlar!!
keşke hep böyle yaşansa bu hayat hep güzellikler olsa!!
keşkeee....

Parpali dedi ki...

Teşekkürler.
Evet, keşke...